Tradycja, pochodzenie oraz historia produktu rolnego, środka spożywczego lub napoju spirytusowego:
„Słowo „Quark” przejęte zostało przez średniowiecznych Niemców z języka dolnołużyckiego (słowiańskiego) jako twarc, quarz, zwarg (po dolnołużycku: twarog, po polsku: twaróg) i używane jest od 14 stulecia. O twarogu na Śląsku pisze w swojej książce „Kuchnia Śląska” Marek Szołtysek:
„Pierwotne Ślązoki znały tylko słowiańskie określenie syr, czyli ser, znali bowiem tę potrawę tylko w prostej formie twarogu, który robiono z mleka już od niepamiętnych czasów".
Surowcem do produkcji twarogu jest mleko surowe krowie. Twaróg tradycyjny produkowany jest w trzech wariantach:
klinek – kształt trójkąta o zaoblonych rogach, ze śladami chusty serowarskiej na powierzchni (najbardziej przypomina tradycyjny twaróg produkowany niegdyś w gospodarstwach wiejskich, który ociekał i prasowany był w zszytych w trójkąt chustach lnianych)
krajanka – kostka prostokątna, twaróg ocieka i prasowany jest w wyłożonych chustami serowarskimi zbiornikach o perforowanych ścianach i dnie
twaróg mielony
Kontakt:
Spółdzielnia Mleczarska Rolników Śląskich w Kadłubie, Janusz Frąckowiak
